ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΤΕΣΛΑ

O Jim Murray υπήρξε μαθητής του έργου του Νίκολα Τέσλα για δεκαετίες και οι εφευρέσεις του, με βάση το έργο αυτό υπήρξαν παράδειγμα.

Σε μια  συνέντευξη του, ο Murray εξήγησε ότι ήταν γοητευμένος από τις απίστευτες αξιώσεις του Tesla σχετικά με την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και τη μεταφορά της, και ορκίστηκε να ξαναβρεί τα απόρρητα μυστικά του μεγάλου επιστήμονα. 

Οι προσπάθειες του Jim τον οδήγησαν τελικά σε ιδιώτες, όπως ο Otis T. Carr, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι γνώριζε τον Τέσλα προσωπικά. Του έδωσε επίσης μια μεγαλύτερη κατανόηση διάφορων χαμένων μυστικών του Tesla. 

Ο Murray αφιέρωσε τη ζωή του στο να μάθει αυτά τα μυστικά και επειδή η κυβέρνηση είχε κατασχέσει τα περισσότερα από τα έργα του Tesla, αυτό δεν ήταν καθόλου εύκολο. Ωστόσο, μέσα από τη συλλογή πληροφοριών που αποκαλύπτονταν κατά τη διάρκεια ομοσπονδιακών ακροάσεων, και αδιάκοπης μελέτης της διαθέσιμης εργασίας του Tesla, ο Murray ήταν σε θέση να δημιουργήσει μια ποικιλία διαφορετικών τεχνολογικών εφαρμογών οι οποίες τελικά συνέβαλε στην ανάπτυξη (Switched Ενέργειας Συντονισμού Τροφοδοσία) της συσκευής SERPS (Switched Energy Resonance Power Supply). 

Αυτό το εξαιρετικά εξειδικευμένο ηλεκτρονικό κύκλωμα έχει την ικανότητα να "Μεγενθύνει" την ενέργεια που εφαρμόζεται σε αυτό σχεδόν 50 φορές. Όταν ο Jim ένωσε τη συσκευή του με την εξαιρετικά πατενταρισμένη γρήγορη (5 νανοδευτερόλεπτων) τεχνολογία μεταγωγής, του φίλου του Paul της Babcock, πέτυχαν αύξηση 4790% σε ηλεκτρική ενέργεια, σε σχέση με αυτή της εισόδου. Αυτό το είδος της απόδοσης, εφόσον βγει στο εμπόριο, θα προκαλέσει ρίγη στις μεγαλύτερες ηλεκτρικές εταιρείες κοινής ωφέλειας. 

Αρκεί να εξετάσετε μόνο το περιεχόμενο των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας του Tesla για να καταλάβετε, γιατί ο διάσημος επιστήμονας παρακολουθείτο από το FBI. Δεν είναι μυστικό, ότι μετά το θάνατο του Tesla το 1943, κυβερνητικοί πράκτορες κατάσχεσαν μεγάλο μέρος των ιδιωτικών ερευνών του. Μετά βλέποντας δεκαετίες Jim Murray της έρευνας Tesla σε δράση, μπορεί κανείς να φανταστεί τι άλλα μυστικά θέσει εκτός κυβέρνησης πόρτες. Ένα σύντομο βίντεο εξηγεί πολλά, για το γιατί όλη αυτή η καταστολή και η μυστικότητα γύρω από το έργο του Νίκολα Τέσλα.

ΠΗΓΗ

ΘΕΡΜΑΙΝΟΜΕΝΑ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΑ ΣΤΟ ΚΑΡΠΕΝΗΣΙ

Θερμαινόμενα πεζοδρόμια που λιώνουν τους πάγους δημιουργώντας διαδρόμους ασφαλούς διέλευσης για τους πεζούς έχουν εγκατασταθεί εδώ και μερικά χρόνια στο Καρπενήσι.

Ένας διάδρομος μήκους περίπου 100 μέτρων θερμαίνεται μέσω ενός συστήματος γεωθερμίας που βρίσκεται κάτω από το πεζοδρόμιο.

Ένα κύκλωμα αγωγών νερού σε βάθος 100 μέτρων θερμαίνεται από τη γεωθερμία και μεταφέρει τη θερμότητα στα πεζοδρόμια λιώνοντας το χιόνι και καθιστώντας τα ασφαλή για τους πεζούς.

Το σύστημα των θερμαινόμενων πεζοδρομίων εκτείνεται σε ένα μεγάλο τμήμα της αστικής ανάπλασης στο Καρπενήσι και μάλιστα έχει δυνατότητες επέκτασης.

πηγή: evrytanika.gr

Ο ΆΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΊ ΝΑ ΣΥΝΤΡΊΨΕΙ ΤΗΝ MONSANTO ΚΑΙ ΝΑ ΑΛΛΆΞΕΙ ΕΝΤΕΛΏΣ ΤΟΝ ΚΌΣΜΟ 

Το 2006 χορηγήθηκε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας σε έναν από τους μεγαλύτερους μυκητολόγους στον κόσμο, τον Paul Stamets. Ωστόσο, λίγοι έμαθαν γι' αυτή την  ευρεσιτεχνία. Γιατί; Όπως αναφέρουν στελέχη της βιομηχανίας φυτοφαρμάκων, αυτό το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας μπορεί να οδηγήσει στην πλήρη διάλυση αυτής της βιομηχανίας χημικών φυτοφαρμάκων.

επιμέλεια: Βιβή Συργκάνη, enallaktikos.gr 

Κανείς δεν μπορεί πλέον να αρνηθεί ότι τα φυτοφάρμακα που χρησιμοποιούνται ευρέως στην σύγχρονη συμβατική γεωργία έχουν βλαβερές συνέπειες για τη γη, τους ανθρώπους, τα ζώα, τα φυτά και τα έντομα. 

Η ραγδαία μείωση των πληθυσμών των μελισσών παγκοσμίως αποδίδεται στα χημικά σκευάσματα της Monsanto και άλλων γιγάντων της βιοτεχνολογίας, που ψεκάζονται πάνω από γεωργικές καλλιέργειες σε όλο τον κόσμο (αν και ο αριθμός των χωρών που διώχνουν και απαγορεύουν τη Monsanto διαρκώς αυξάνεται). 

Η χρήση χημικών φυτοφαρμάκων είναι μια πρακτική που πρέπει οπωσδήποτε να σταματήσει και να αντικατασταθεί με νέες, φυσικές μεθόδους, πριν να είναι πολύ αργά.

Ωστόσο, η Monsanto παράγει σχεδόν 16 δισεκατομμύρια δολάρια το 2014, και σε καμία περίπτωση δεν επιθυμεί εμπόδια στη ροή των κερδών της. Γι' αυτό κάνει τα πάντα για να αποκρύψει πληροφορίες που μπορεί να είναι επιβλαβείς για την ύπαρξή της.

Όπως αυτό το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας του Paul Stamets. Ο Staments ανακάλυψε τον τρόπο, ώστε να κρατήσει μακριά από τις καλλιέργειες τα έντομα, αλλά με απόλυτα φυσικό τρόπο. Πρόκειται για τα SMART φυτοφάρμακα. Δηλαδή, τα βιολογικά φυτοφάρμακα που προστατεύουν τις καλλιέργειες από 200.000 είδη εντόμων, και όλα αυτά χάρη στην «μαγεία» των μανιταριών.

Η συγκεκριμένη μέθοδος μπορεί να περιγραφεί συνοπτικά, ώστε να γίνει κάπως κατανοητή, ως εξής: Ο Stamets με την πατέντα του προτείνει τη λήψη εντομοπαθογόνων μυκήτων (που σκοτώνουν τα έντομα) και τη μετατροπή τους σε μη παραγωγικούς σπόρους. Οι συγκεκριμένοι σπόροι με τη σειρά τους προσελκύουν τα έντομα, τα οποία τρώνε τον σπόρο και μετατρέπονται σε μύκητες. (Στους υπερσυνδέσμους που παρατίθενται παρακάτω, μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες για τον τρόπο που λειτουργούν τα συγκεκριμένα βιολογικά φυτοφάρμακα.)

Οι άνθρωποι έχουν αρχίσει σιγά σιγά να αντιλαμβάνονται ότι ο μεγαλύτερος πόλεμος που διεξάγεται αυτή τη στιγμή είναι για τον παγκόσμιο έλεγχο της τροφής. 

Όλο και περισσότεροι αναζητούν ποιοτική, βιολογική, καθαρή τροφή, χωρίς φυτοφάρμακα και γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς. Τέτοιες ιδέες δίνουν σε όλους την ελπίδα ότι κάτι μπορεί να αλλάξει και ότι η μάχη δεν έχει χαθεί. 

Δείτε την ομιλία του του Paul στο TED το 2008 με τίτλο "Έξι τρόποι με τους οποίους τα μανιτάρια μπορούν να σώσουν τον κόσμο:

 http://www.google.com/patents/US7122176

Μία λίστα με όλες τις ευρεσιτεχνίες του Paul Stamets:

http://patents.justia.com/inventor/paul-edward-stamets

Πληροφορίες για τον Paul Stamets:

http://www.fungi.com/about-paul-stamets.html

Η σελίδα της Wikipedia για τον Paul Stamets:

http://en.m.wikipedia.org/wiki/Paul_Stamets

με πληροφορίες από loveclicks.org

ΠΗΓΗ: enallaktikos

ΠΑΛΙΡΡΟΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΓΙΑ 155 000 ΣΠΙΤΙΑ ΣΤΗ ΝΟΤΙΑ ΟΥΑΛΙΑ

Αυτή η μονάδα παραγωγής ενέργειας αποτελεί μια λύση για τις ενεργειακές ανάγκες του ανθρώπου και ένα περαιτέρω βήμα προς τις ανανεώσιμες πηγές.

Πως δουλεύει;

Δεκαέξι γεννήτριες διπλής κατεύθυνσης εγκατεστημένες στον πυθμένα της θάλασσας θα χρησιμοποιηθούν για τη μέτρηση της διαφοράς της στάθμης των υδάτων ανάμεσα στη θάλασσα και τη λιμνοθάλασσα.

Το έργο μπορεί να φτάσει σε εγκατεστημένη ισχύ τα 320 Μεγαβάτ όταν τα εαρινά παλιρροϊκά κύματα αυξάνουν τον όγκο του νερού. Με μέσο υδάτινο μέτωπο ύψους 4,5 μέτρων, η παραγόμενη ισχύς μπορεί να φτάσει τα 240 Μεγαβάτ.

Όταν κατεβαίνει η άμπωτη, δημιουργείται διαφορά στα επίπεδα των υδάτων εντός και εκτός της λιμνοθάλασσας. Το νερό τότε θα περνάει από γεννήτριες παράγοντας ηλεκτρική ενέργεια. Αντίστοιχα, κατά την πλημμυρίδα θα παράγεται ενέργεια καθώς το νερό θα γεμίζει τη λιμνοθάλασσα.

Ο Τον Φίτζεν, τεχνικός διευθυντής της εταιρείας Tidal Lagoon που κατασκευάζει το έργο εξηγεί στο euronews ότι η υποδομή δεν λειτουργεί μόνο ως ηλεκτροπαραγωγική μονάδα, αλλά θα έχει και άλλες χρήσεις, για ψυχαγωγία, υδατοκαλλιέργειες κ.ά. Επίσης, πρόκειται για μια αντιπλημμυρική μονάδα που θα προστατεύει το παράκτιο μέτωπο από την παλίρροια.

πηγή: ewao.com

Έχετε ακούσει για την παλιρροϊκή λιμνοθάλασσα Swansea Bay στη νότια Ουαλία; Αυτή η γεννήτρια θα χρησιμοποιήσει τα κύματα που δημιουργούνται από τις παλίρροιες για να παρέχει ανανεώσιμη ηλεκτρική ενέργεια και να τροφοδοτήσει 155.000 σπίτια. Η γεννήτρια θα έχει διάρκεια ζωής 120 χρόνια!

Επιμέλεια: Τόνια Γκόρου | enallaktikos.gr

TA ΠΛΑΣΤΙΚΑ ΑΝΤΙΣΤΡΕΦΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΙΚΗ ΤΟΥΣ ΜΟΡΦΗ

Μετατρέποντας τα πλαστικά απόβλητα σε καύσιμα

Μπορεί να ανακυκλώνει 25 κιλά αποβλήτων την ημέρα καίγοντας πλαστικό και κάνοντας απόσταξη των αερίων που προκύπτουν σε υγρό καύσιμο.

REUTERS/BEAWIHARTA

Tα απόβλητα - σκουπίδια αποτελούν σημαντικό πρόβλημα για την πρωτεύουσα της Ινδονησίας, Τζακάρτα, με χιλιάδες τόνους να αποστέλλονται καθημερινά στις χωματερές της περιοχής. Τα βουνά από σκουπίδια που προκύπτουν αποτελούν σημαντικό κίνδυνο για το περιβάλλον και την υγεία, ειδικά τα «δύσκολα» απόβλητα ως προς τη διαχείρισή τους, όπως τα πλαστικά.

Όπως αναφέρεται σε ρεπορτάζ του Reuters, ένας νεαρός εφευρέτης / επιχειρηματίας προτείνει μια ιδιαίτερη λύση, που περιλαμβάνει τη μετατροπή των πλαστικών αποβλήτων σε καύσιμα. «Το πλαστικό προέρχεται από το αργό πετρέλαιο. Αυτό που κάνω είναι να αντιστρέφω τη διαδικασία δημιουργίας πλαστικού, πηγαίνοντάς την στην αρχή της» λέει σχετικά.

Όπως αναφέρει ο Χαμιντί, μπορεί να ανακυκλώνει 25 κιλά αποβλήτων την ημέρα καίγοντας πλαστικό και κάνοντας απόσταξη των αερίων που προκύπτουν σε υγρό καύσιμο. Προς το παρόν, χρησιμοποιεί το καύσιμο αυτό μόνο για το δικό του σκούτερ, ωστόσο θέλει βοήθεια για την αύξηση της παραγωγής.

REUTERS/DARREN WHITESIDE

«Στην αρχή ήθελα απλά να αρχίσω μια επιχείρηση και να παράγω καύσιμο μέσω ενός υλικού που είναι εύκολο να βρει κανείς. Μετά σκέφτηκα πως αυτό είναι ένα πρόβλημα που πρέπει να λυθεί. Από τότε που όλα μας τα προηγούμενα πειράματα ήταν επιτυχή, αποφάσισα να ζητήσω βοήθεια χρηματοδότησης από την τοπική κυβέρνηση» σημειώνει.

Ο Χαμιντί άρχισε το εγχείρημά του πριν από έναν χρόνο περίπου στο Τανγκεράνγκ, πόλη περίπου 25 χλμ. δυτικά της Τζακάρτα. Σημειώνεται πως η Ινδονησία είναι μια από τις μεγαλύτερες «παραγωγούς» πλαστικών αποβλήτων στον κόσμο.

ΠΟΔΗΛΑΤΟ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΠΛΥΝΤΗΡΙΟ ΡΟΥΧΩΝ

Μια ομάδα φοιτητών του Πανεπιστημίου Dalian στην Κίνα σχεδίασαν αυτό το καινοτόμο ποδήλατο γυμναστικής, το οποίο είναι ταυτόχρονα και πλυντήριο ρούχων. Το σχέδιο των φοιτητών παρουσιάστηκε στην ιστοσελίδα Tuvie.

Όσο πιο γρήγορα κάνει ο χρήστης πετάλι, τόσο ο κάδος περιστρέφεται πλένοντας τα ρούχα. 

Με αυτό τον τρόπο, ο χρήστης συνδυάζει την άσκηση με το οικολογικό πλύσιμο των ρούχων, αφού δεν καταναλώνεται ηλεκτρική ενέργεια.

Στόχος των φοιτητών είναι το σχέδιό τους να βγει στην παραγωγή και να χρησιμοποιηθεί από κατοίκους απομακρυσμένων περιοχών δίχως ηλεκτρικό ρεύμα. 

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΚΑΙ Η ΚΑΘΑΡΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ 

  -----------

----- -------------

///// ///// ///

///// ////

//// ////// / /////// ///

ΓΥΑΛΙΝΑ ΚΕΡΑΜΙΔΙΑ ΠΟΥ ΖΕΣΤΑΙΝΟΥΝ ΤΟ ΣΠΙΤΙ

Η σουηδική εταιρία SolTech Energy που ασχολείται με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, έχει αναπτύξει ένα μοναδικό σύστημα θέρμανσης για τα σπίτια.

Κατασκεύασε κεραμίδια από συνηθισμένο διαφανές γυαλί, τα οποία έχουν την ικανότητα να απορροφούν την ηλιακή θερμότητα και να ζεσταίνουν την κατοικία. Παράλληλα, το ελκυστικό σχέδιο τους, δίνει μια “παγωμένη” όψη στις στέγες των σπιτιών.

Τα πλακίδια κατασκευάζονται από κοινό γυαλί και έχουν περίπου το ίδιο βάρος με τα αντίστοιχα πήλινα κεραμίδια. Τοποθετούνται πάνω από έναν μαύρο νάιλον καμβά, ο οποίος βοηθάει στην απορρόφηση της ηλιακής θερμότητας. Ανάμεσα στον καμβά υπάρχουν σχισμές για να κυκλοφορεί ο αέρας και να θερμαίνεται.

Ο θερμός αέρας στη συνέχεια, χρησιμοποιείται για την θέρμανση του νερού, το οποίο συνδέεται με το σύστημα θέρμανσης του σπιτιού μέσω ενός συσσωρευτή. 

Το σύστημα έχει την ικανότητα να αποθηκεύει τη θερμότητα κατά τη διάρκεια των ημερών που δεν έχει ηλιοφάνεια. Τα γυάλινα κεραμίδια παράγουν περίπου 350 kWh θερμότητας ανά τετραγωνικό μέτρο (10 τετραγωνικά πόδια), ανάλογα με το κλίμα, τη γωνία της οροφής και σημεία ορίζοντα. 

πηγή: inhabitat.com

 Να αγαπάς την Ευθύνη. Να λες: Εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Άμα δε σωθεί, εγώ θα φταίω».
Νίκος Καζαντζάκης

ΨΥΓΕΙΟ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΜΕ ΜΑΓΝΗΤΙΣΜΟ

Αλματα στην τεχνολογία της ψύξης οδηγούν σε νέα, οικολογικά και οικονομικά, ψυγεία. 

Ποιος δεν θα χαιρόταν ένα οικολογικό ψυγείο, αθόρυβο, χωρίς υγρά που μολύνουν την ατμόσφαιρα και με τη μισή κατανάλωση ενέργειας; 

Πρόκειται ουσιαστικά για αξιοποίηση του ίδιου «Thermocaloric Effect - TCE» με το οποίο ασχολήθηκε ο Μίστσενκο. Ο συνάδελφός του όμως Καρλ Σάντεμαν (Karl Sandeman) εστίασε στο μαγνητικό του κομμάτι, το Μαγνητοθερμικό Φαινόμενο (Magnetocaloric Effect - MCE), για να φτιάξει ένα ψυγείο που δουλεύει μόνο με μαγνητισμό. Θεωρητικά το κατόρθωσε από το 2004, οπότε και ίδρυσε την ανάλογη εταιρεία εκμετάλλευσης της εφεύρεσης, την Camfridge. Στην πράξη όμως το πρώτο πρωτότυπο ενός τέτοιου ψυγείου μόλις τώρα μπήκε στην πρίζα και... δουλεύει!

Εκατό χρόνια φρέον άνευ λόγου

Το 1881 ο γερμανός φυσικός Εμίλ Βάρμπουργκ (Emil Warburg) έβαλε ένα κομμάτι σίδερο σε ισχυρό μαγνητικό πεδίο και εντόπισε μια ελάχιστη μεταβολή της θερμοκρασίας του. Τι είχε συμβεί; Οπως γνωρίζουμε πλέον σήμερα, τα ηλεκτρόνια χοροπηδούν μέσα στο πεδίο ώσπου να ευθυγραμμιστούν σε μια χαμηλότερη ενεργειακή κατάσταση, απελευθερώνοντας το περίσσευμα ενέργειας. Το μέταλλο αλλάζει τη θερμοκρασία του - ακολουθώντας το ονομασθέν «μαγνητοθερμικό φαινόμενο» - με τη μεγαλύτερη θερμοκρασιακή μεταβολή σε μια συγκεκριμένη φάση.

Η ανακάλυψη του Βάρμπουργκ δεν έφθασε ποτέ στα σπίτια μας. Αξιοποιήθηκε πολύ αργότερα, από τη δεκαετία του '30 και έπειτα, στην «κρυοφυσική», αλλά εμείς χρησιμοποιούσαμε τα ψυγεία με φρέον (CFC) που ανακάλυψε ο Αμερικανός Τόμας Μίντγκλεϊ (Thomas Midgley) το 1928. Αυτό ως το 1987, οπόταν το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ «καταδίκασε» το φρέον ως κύριο υπεύθυνο για την τρύπα του όζοντος στην ατμόσφαιρα. Οι κατασκευαστές ψυγείων ανταποκρίθηκαν με υποκατάστασή του από το HCFC, αλλά και αυτό συμβάλλει στο φαινόμενο του θερμοκηπίου. Τι θα μπορούσε να πάρει τη θέση των επιβλαβών αυτών υγρών, χωρίς να χάσουμε την πολύτιμη ψύξη;

Ξεσκονίζοντας παλιές σημειώσεις

Η λύση ήλθε με το ξαναδιάβασμα των σημειώσεων του Βάρμπουργκ. «Εχουμε να κάνουμε με ένα καθαρά κβαντικό φαινόμενο» εξήγησε ο Σάντεμαν. «Αν παρέμβεις ώστε να αλλάξεις αιφνίδια τον βαθμό αναδιάταξης της στροφορμής των ηλεκτρονίων, τότε παίρνεις ακόμη πιο μεγάλη απόκριση». Σε θερμοκρασία δωματίου η μεταβολή θερμοκρασίας του σιδήρου λόγω ύπαρξης μαγνητικού πεδίου είναι μόλις 0,1 βαθμός Κελσίου. Αρκεί να έχεις ένα υλικό που αντί να θερμαίνεται να ψύχεται - και, μάλιστα, ραγδαία - για να οδηγηθείς στην κατασκευή ενός μαγνητικού ψυγείου με υγρά χωρίς παρενέργειες.

Ο Σάντεμαν το έψαξε και το βρήκε στο ορυκτό στοιχείο γαδολίνιο (gadolinium - Gd). Οπως είχαν δημοσιεύσει από το 1996 ερευνητές του Εργαστηρίου AMES του υπουργείου Ενέργειας των ΗΠΑ, τo ασημί αυτό μέταλλο έχει τη θερμοκρασία μαγνητικής διαταραχής του στους 20 βαθμούς Κελσίου και εμφανίζει ένα «γιγαντιαίο μαγνητοθερμικό φαινόμενο», αρκετών βαθμών. Το γαδολίνιο είναι απορριπτέο παραπροϊόν της βιομηχανικής παραγωγής μόνιμων μαγνητών, αλλά κοστίζει 150 ευρώ ανά κιλό. Για ένα «μαγνητικό ψυγείο» χρειάζονται 150 γραμμάρια γαδολινίου. Επρεπε να βρεθεί κάτι πιο φθηνό.

Το κατάλληλο υλικό

Η εργασία του Σάντεμαν δημοσιεύθηκε το 2004 και επιβεβαιώθηκε από αντίστοιχες εργασίες της ελβετικής Ecole d' Engenieurs du Canton de Vaud, του αμερικανικού Iowa Ames National Laboratory και των ιαπωνικών Chubu Labs, αλλά εκείνος συνέχισε να ψάχνει για ένα καταλληλότερο υλικό. Για το πρωτότυπό του, που παρουσίασε εφέτος, χρησιμοποίησε ένα κράμα δύο γνωστών μαγνητικών υλικών, του κοβαλτίου και του μαγκανίτη: CoMnSi1-xGex. Το μαγνητικό αυτό κράμα - θερμικά μονωμένο, αρχικά - εισέρχεται σε μαγνητικό πεδίο και αυξάνει τη θερμοκρασία του. Επειτα ο μαγνήτης έρχεται σε επαφή με υγρό που απάγει την επιπλέον θερμότητά του (ένα αντιψυκτικό υγρό όπως αυτό των αυτοκινήτων μας). Στη συνέχεια ο μαγνήτης βγαίνει από το μαγνητικό πεδίο, για να κρυώσει. (Η εναλλαγή αυτή είναι κατορθωτή μέσω ενός δακτυλίου που κρατά τον μαγνήτη αιωρούμενο στο αντιψυκτικό υγρό και τον περιστρέφει μεταξύ του θερμού και του ψυχρού εναλλάκτη θερμότητας.) Τώρα είναι πιο κρύος απ' ότι στην αρχή, καθώς τα ηλεκτρόνιά του ανακτούν την άτακτη διάταξή τους, οπότε είναι έτοιμος να απορροφήσει θερμότητα. Το μόνο που χρειάζεται είναι να επαναλαμβάνεται στο διηνεκές η όλη διαδικασία. Αυτό είναι που φέρνει την ψύξη στο εσωτερικό του νέου «κβαντικού ψυγείου» μας.

Επανάσταση στην ψύξη

Ουσιαστικά πρόκειται για την πρώτη τεχνολογική επανάσταση στον κόσμο των ψυγείων εδώ και έναν αιώνα. Οχι μόνον δεν χρησιμοποιεί επιβλαβή υγρά, αλλά κατορθώνει και μια κολοσσιαία περικοπή κατανάλωσης ενέργειας, της τάξεως του 40%-50%. Κατά την Camfridge το προϊόν θα αρχίσει να παράγεται βιομηχανικά από το 2008. Με το 15% της βρετανικής κατανάλωσης ενέργειας να πηγαίνει στα ψυγεία και στα κλιματιστικά (με πολύ μεγαλύτερο ποσοστό σε θερμές χώρες όπως η δική μας), η τεράστια οικονομική επιτυχία του εγχειρήματος μοιάζει δεδομένη. Ο ίδιος ο Σύνδεσμος Ανθρακα (Carbon Trust), που συγχρηματοδοτεί τις εργασίες του Σάντεμαν, δηλώνει ότι η εφεύρεση θα γλιτώσει τη Βρετανία από τα 22 εκατομμύρια τόνους διοξειδίου του άνθρακα που εκπέμπονται ετησίως για τέτοια ψύξη.

Το θέμα όμως δεν έχει τελειώσει οριστικά. Το κράμα του Σάντεμαν αποδίδει επιτυχώς σε μαγνητικό πεδίο 2,5 τέσλα, πράγμα που σημαίνει ότι χρειάζεται ηλεκτρομαγνήτη για να εκκινήσει το μαγνητοθερμικό φαινόμενο. Η προσπάθεια είναι να βρεθεί υλικό που θα δουλεύει με πεδίο μόλις 1,5 τέσλα, οπότε θα αρκεί ένας απλός μόνιμος μαγνήτης. Τότε θα έχουμε όντως ένα αθόρυβο, ενεργειακά αμελητέο και άκρως οικολογικό ψυγείο ή κλιματιστικό. a.kafantaris@gmail.com

Ψυγείο που δουλεύει με μαγνήτες αντί για ρεύμα.

Πραγματικά είναι λίγο περίεργο να μαθαίνουμε ότι ένα ψυγείο (μια από τις σχετικά ενεργοβόρες συσκευές του σπιτιού) μπορεί να λειτουργήσει και να παράγει αποδοτική ψύξη μόνο με μαγνήτες.
Δεν είναι όμως επιστημονική φαντασία αλλά πραγματικότητα.

Ερευνητές στην Δανία ,και συγκεκριμένα από το Technical University of Denmark, εφήυραν έναν τρόπο να “παράγουν” ψύξη χρησιμοποιώντας μαγνήτες.
Η μέθοδος βασίζεται στην ύπαρξη αντίθετων μαγνητικών πεδίων, τα οποία χρησιμοποιούνται για να αυξήσουν την θερμοκρασία σε ένα υλικό. Κατόπιν η θερμότητα μεταφέρεται μέσω του νερού ή άλλου μέσου και μέσω της θερμοδυναμικής ψύχει έναν συγκεκριμένο χώρο.
Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι το νέο ψυγείο θα έχει απόδοση μέχρι και 60% περισσότερο από τα κλασσικά ψυγεία.
Τα πλεονεκτήματα μιας τέτοιας εφεύρεσης είναι κάτι παραπάνω από εμφανή.
Τα νέα ψυγεία θα είναι αθόρυβα.
Δεν θα καταναλώνουν ηλεκτρικό ρεύμα.
Θα είναι φιλικά προς το περιβάλλον.
Θα είναι πιο αποδοτικά.
Σε δοκιμές που έκαναν, κατάφεραν να ρίξουν την θερμοκρασία ενός χώρου από τους είκοσι βαθμούς Κελσίου στους έντεκα.

Η νέα αυτή τεχνολογία αν και προς το παρόν είναι σε ερευνητικό στάδιο. Η τιμή τους βέβαια θα είναι σχετικά τσιμπημένη ,αρχικά τουλάχιστον, σε σχέση με την ήδη εδραιωμένη τεχνολογία των ηλεκτρικών ψυγείων.

 Για την ιστορία να πούμε ότι η ψύξη μέσω μαγνητικού πεδίου, δεν είναι κάτι καινούριο.

Η βασική αρχή λειτουργία της μαγνητικής ψύξης βασίζεται στο μαγνητοθερμιδικό φαινόμενο. 

Τα πρώτα λειτουργικά μαγνητικά ψυγεία κατασκευάστηκαν το 1933 (όχι για ψύξη τροφίμων βέβαια!). 

Η μαγνητική ψύξη αυτών των ψυγείων χρησιμοποιείται για την επίτευξη εξαιρετικά χαμηλών θερμοκρασιών, πέρα από τους -270 βαθμούς Κελσίου (!!!) για ερευνητικούς σκοπούς. 

Εκεί βέβαια δεν χρησιμοποιούνται απλοί μαγνήτες, αλλά υπεραγωγοί , και θερμοκρασίες κοντά σε εκείνες του υγρού αζώτου, πράγμα που κάνει την χρήση τους σε σπίτι απίθανη. 

Για περισσότερες λεπτομέρειες όσον αφορά το φαινόμενο και την ιστορία των μαγνητικών ψυγείων ανατρέξτε ΕΔΩ. ]
 http://en.wikipedia.org/wiki/Magnetic_refrigeration

Οι ερευνητές από την Δανία ,αυτό που κατάφεραν ήταν να εκμεταλλευτούν τον τρόπο λειτουργίας των ψυγείων αυτών (των σούπερ ψυγείων) αλλά με λιγότερο εξωτικά και λιγότερο ακριβά υλικά και για την ψύξη χώρων σε πιο “λογικές” θερμοκρασίες (10- 20 βαθμούς Κελσίου).

Για να διαβάσετε περισσότερα για το άρθρο που αφορά τους ερευνητές από την Δανία ανατρέξτε ΕΔΩ.
 http://denmark.dk/en/green-living/?sc_lang=en

Την είχαν θάψει γιατί αυτή η αρχή λειτουργίας σε συνδυασμό με κινητήρα Stirling παράγει τζάμπα ενέγεια.
Πολλά απόρρητα εργαστήρια ψάχνουν για φθηνότερα υλικά από το γαδολίνιο.

ΟΙΚΟΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΕΥΒΟΙΑ

MΙΑ ΟΙΚΟΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΒΟΡΕΙΑ ΕΥΒΟΙΑ - ΤΕΛΕΘΡΙΟΝ PROJECT

Tρεις ώρες από την Αθήνα, στο χωριό Άγιος της Βόρειας Εύβοιας, μια παρέα τεσσάρων νέων προσπαθεί να αποδείξει καθημερινά πως ένας κόσμος αυτάρκειας που εναρμονίζεται πλήρως με τη φύση, είναι εφικτός.

Τα τέσσερα τελευταία χρόνια τα μέλη της οικοκοινότητας “Free and Real”, που ιδρύθηκε στην Αθήνα το 2009, ευελπιστούν να «γίνουν η αλλαγή που θέλουν να δουν στον κόσμο».

Ο Παναγιώτης που ανήκει στην αρχική ομάδα των νέων που «εγκατέλειψαν» τη γκρίζα ζώνη της πρωτεύουσας για να επαναδιαπραγματευθούν τη ζωή τους στη φύση.

Γεννημένος το 1982, ηλεκτρονικός στο επάγγελμα, είχε μια δουλειά που του πρόσφερε έναν αρκετά ικανοποιητικό μισθό, δωρεάν αυτοκίνητο και φορητό υπολογιστή. Δεν τον «γέμιζε» όμως με άλλα πράγματα.

Όπως μου λέει: «Βρίσκομαι εδώ γιατί έχω εντοπίσει το περιβάλλον που εκφράζω τη δημιουργικότητά μου πιο εύκολα. Με απλά λόγια είμαι πιο κοντά στον εαυτό μου. Έχει αλλάξει η κοσμοθεωρία μου. Ο τρόπος που βλέπω τον κόσμο. Εδώ απλώς ενώνω τις τελείες μέσα μου και προχωράω».

Τι είναι αυτό που έχει κερδίσει όλα αυτά τα χρόνια; «Νιώθω πιο καλά και πιο πολύ».

Ο Αποστόλης με καταγωγή από τον Άγιο, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Την «προ-οικοκοινότητας εποχή» εργαζόταν ως web designer. Παραδέχεται πως η ζωή στη φύση έχει πολλές δυσκολίες «αλλά πολλά περισσότερα μαθήματα. Με ξεκάθαρο στόχο και σεβασμό στις ικανότητες του άλλου μπορούμε όμως να τα καταφέρουμε».

Η ζωή κυλάει με πολλές ώρες γεωργικής εργασίας -φύτεμα και συλλογή σπόρων, μελισσοκομικές εργασίες- κατασκευές, πρακτικά σεμινάρια και εργαστήρια ανοιχτά σε όλους έναντι μικρού ανταλλάγματος, δράσεις πάνω στην υγεία και την διατροφή, μέχρι γιόγκα και ακροβατικά. Η διατροφή τους είναι χορτοφαγική και ωμοφαγική ζώντας με όσο το δυνατόν χαμηλότερο οικολογικό αποτύπωμα.

Με δυναμική και άνοιγμα στην κοινωνία τα μέλη της κοινότητας προσπαθούν να ολοκληρώσουν ένα εγχείρημα το οποίο χαρακτηρίζουν ως όνειρο ζωής: To «Τελέθριoν Project» θα είναι μια κοινότητα 12.000 τ.μ σε κυκλικό σχεδιασμό που θα χωρίζεται σε τρία μεγάλα τμήματα με δασόκηπο και λίμνες και θα χρησιμοποιεί για τις ενεργειακές του ανάγκες ένα σύστημα πολλαπλών πηγών ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Έτσι οραματίζονται το «Τελέθριον Projecτ» οι δημιουργοί του. Ως μια ιδέα που μπορεί να ευδοκιμήσει και να την υιοθετήσει όλη η ανθρωπότητα.

Το σημαντικότερο όμως, θα είναι ένα σχολείο προσβάσιμο σε όσους έχουν το «μικρόβιο» της αλλαγής. Ο χώρος βρίσκεται κοντά στην κορυφή του Όρους Τελέθριον στα 450 μέτρα υψόμετρο.

Αυτό που θέλουν να αποδείξουν ο Αποστόλης και ο Παναγιώτης μέσα από αυτό το project είναι πως μια αυτάρκης κοινωνία μπορεί όχι μόνο να δημιουργηθεί, αλλά να έχει και πανανθρώπινη εφαρμογή.

Ανοικτοί σε νέες γνώσεις και προκλήσεις οι δημιουργοί του «Τελέθριον», μέχρι τότε, θα πειραματίζονται με τον εαυτό τους, τα όρια και τις αντοχές τους, τις σχέσεις και τα συναισθήματά τους, όχι κυνηγώντας την ουτοπία αλλά ζώντας μέσα σε αυτή.

Ο χώρος βρίσκεται κοντά στην κορυφή του Τελέθριον Όρους στα 450 μέτρα υψόμετρο και καταλαμβάνει έκταση 12.000 τ.μ.

O κεντρικός γεωδεσικός θόλος στο «Τελέθριον Project».

Έχει περίπου 100 τ.μ. μέγεθος και θα έχει και δεύτερο όροφο περίπου 70 τ.μ. Οι τέσσερις θόλοι γύρω του θα αποτελούνται από περίπου 60 τετραγωνικά ο καθένας.

Ο Παναγιώτης, ο «μάστορας» της οικοκοινότητας. Μέσα σε τέσσερα χρόνια είδε τη ζωή του να αλλάζει.

«Σηκώθηκα ένα πρωί στην Αθήνα και δεν με αναγνώριζα. Πήρα αμέσως την απόφαση να φύγω».

Τα γιούρτ, οι κυκλικές σκηνές όπου κοιμούνται τα μέλη της κοινότητας και οι επισκέπτες.

Θυμίζουν τις τεχνικές των Μογγόλων και έχουν πλήρη ενεργειακή αυτονομία.

Ο κεντρικός θόλος στο Τελέθριον Όρος. Οι συγκρίσεις με το αθηναϊκό τοπίο αναπόφευκτες.

Η χορτοφαγία και η ωμοφαγία είναι ένας από τους βασικούς κανόνες της οικοκοινότητας.

Πολλά από τα βασικά αγαθά για τη διατροφή τους αντλούνται από τους κήπους που οι ίδιοι φροντίζουν.

Ο Αποστόλης φροντίζει τον κήπο. Τα μέλη της οικοκοινήτητας έχουν πλέον σχέση αλληλεξάρτησης με τη φύση.

Ο μάγειρας της παρέας, Άλεξ, ειδικός πάνω σε θέματα χορτοφαγίας.

Οι οικοκοινότητες θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και ως μικρά πειρατικά μέσα στην καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση.

Τα μέλη της οικοκοινότητας πειραματίζονται συνέχεια με σπόρους από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Στιγμές καλλωπισμού.

Φυσική καλλιέργεια μανιταριών. Έξυπνες λύσεις για γκουρμέ φαγητά.

Mία οικο-κοινότητα στα βουνά της Εύβοιας

Στην ορεινή Εύβοια, στο βουνό Τελέθριο δημιουργείται μια ομώνυμη βιώσιμη οικοκοινότητα.

Ο στόχος του εγχειρήματος, όπως είναι η δημιουργία μιας πρότυπης, αυτάρκους, κυκλικής κοινότητα που θα  μοιράζεται τους πόρους, θα βασίζεται στην οικονομία της προσφοράς και θα σέβεται όλα τα αναφαίρετα ανθρώπινα δικαιώματα.

Στο σχεδιασμό περιλαμβάνονται κοινόχρηστοι και ιδιωτικοί χώροι, σε κυκλική διάταξη, οι οποίοι θα συνδέονται μεταξύ τους, με μονοπάτια, αλλά και υδάτινα στοιχεία.

Σύμφωνα με το Livingreen, στο κέντρο της κοινότητας θα υπάρχουν 5 αλληλοσυνδεόμενοι γεωδαιτικοί θόλοι, καθένας εκ των οποίων θα φιλοξενεί και μια δραστηριότητας (για παράδειγμα: τέχνες, εκπαίδευση, εργαστήρια, ιατρείο, κλπ.). Προχωρώντας προς την περιφέρεια, 3 Yurt ενότητες, αποτελούμενες από 6 αλληλοσυνδεόμενα ατομικά Yurt, θα τοποθετηθούν ομοιόμορφα γύρω από το κέντρο της κοινότητας και θα χρησιμοποιηθούν για κατοικίες.

Όλη η κοινότητα θα βρίσκεται μέσα σε έναν δασόκηπο που θα δημιουργηθεί με τη μέθοδο της φυσικής καλλιέργειας και εκτός από τα αυτοφυή είδη θα φυτευτούν καρποφόρα και οπωροκηπευτικά τα οποία θα καλύπτουν μεγάλο μέρος των αναγκών σε τρόφιμα. Φυσικά, ολος ο κήπος θα καλλιεργείται με βιολογικές μεθόδους, ενώ θα υπάρχει και ολοκληρωμένο σύστημα κομποστοποίησης.

Περισσότερες πληροφορίες για την οικο-κοινότητα, αλλά και για να γίνεται μέλος της, επισκευθείτε την ιστοσελίδα του telaithrion.

Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΜΟΝΑΔΑ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗΣ ΣΚΟΥΠΙΔΙΩΝ ΣΕ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ

Η πόλη Σενζέν στην Κίνα βρήκε μια βιώσιμη λύση στο σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζει με τα απόβλητα: κατασκεύασαν τη μεγαλύτερη μονάδα ενεργειακής αξιοποίσης αποβλήτων στον κόσμο η οποία θα παράγει ενέργεια από την καύση 5.000 τόνων σκουπιδιών κάθε μέρα.

Η διαδικασία που θα αξιοποιήσει ενεργειακά το ένα τρίτο του όγκου των σκουπιδιών που παράγει η πόλη μπορεί να μην αποτελεί τη βέλτιστη επιλογή σε επίπεδο εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, αλλά τουλάχιστον θα δώσει μια λύση στο πρόβλημα των παράνομων χωματερών που ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια στην περιοχή.

Μάλιστα, το 2015 μια τέτοια χωματερή κατέρρευσε σκοτώνοντας δεκάδες ανθρώπους.

Η κινεζική κυβέρνηση σκοπεύει να κατασκευάσει περίπου 300 αποτεφρωτήρες ενεργειακής αξιοποίησης απορριμμάτων εντός της επόμενης τριετίας.

Μπορεί η καύση σκουπιδιών για την παραγωγή ενέργειας (waste-to-energy) να αποτελεί αμφιλεγόμενη λύση λόγω των περιβαλλοντικών επιπτώσεων που συνεπάγεται, αλλά πολλές χώρες την επιλέγουν ώστε να διορθώσουν αστοχίες του παρελθόντος στη διαχείριση των απορριμμάτων τους.

«Οι μονάδες μετατροπής αποβλήτων σε ενέργεια δεν αποτελούν ενεργειακή λύση» αναφέρει ο Κρις Χάρντι από το δανικό αρχιτεκτονικό γραφείο Schmidt Hammer Lassen Architects, που κέρδισε τον διαγωνισμό σχεδιασμού της μονάδας.

Όσον αφορά στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, οι χωματερές θεωρείται ότι ευθύνονται για τον διπλάσιο όγκο σε σχέση με τους αποτεφρωτήρες απορριμμάτων.

«Αποτελούν μια (βιώσιμη) λύση διαχείρισης των αποβλήτων με την παραγωγή ενέργειας να αποτελεί υποπροϊόν της διαδικασίας. Οι πόλεις πρέπει να στραφούν προς την ανακύκλωση, ακόμα περισσότερο προς την πρόληψη, αλλά και την αναζήτηση νέων πηγών ανανεώσιμης ενέργειας» πρόσθεσε ο αρχιτέκτονας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στη στέγη της τεράστιας μονάδας που εκτείνεται σε μια απόσταση 1,6 χιλιομέτρων θα εγκατασταθούν 44.000 τετρ. μέτρα φωτοβολταϊκών πάνελ.

Πέραν αυτών η νέα μονάδα θα εκπληρώσει και μια εκπαιδευτική αποστολή ευαισθητοποιώντας την κοινή γνώμη πάνω στο πρόβλημα των απορριμμάτων και της λύσης βιώσιμης διαχείρισης που οφείλουν να βρουν οι τεχνολογικά προηγμένες κοινωνίες.

Δείτε το video με τη λειτουργία της μονάδας.

econews

Δέκα εφευρέσεις που εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς

Δέκα εφευρέσεις που άφησαν εποχή και χάθηκαν μυστηριωδώς από το προσκήνιο. Από τον περίπλοκο Μηχανισμό των Αντικυθήρων, στο αλύγιστο Δαμασκηνό ατσάλι, το ανθεκτικό ρωμαϊκό μπετό, το εύκαμπτο γυαλί και το ιστορικό Υγρό πυρ.

Εφευρέσεις που άφησαν το στίγμα τους στην εποχή κατά την οποία ανακαλύφθηκαν, καθώς η σημασία τους ήταν καθοριστική στην καθημερινότητα των πολιτών, αλλά και για τη προστασία των κοινωνιών τους (pics+ vid)

Εύη Κιόρρι

Απρίλιος 14 2015 16:42

10. Το  Ρωμαϊκό μπετό

Πιο σωστά η σύσταση του ρωμαϊκού τσιμέντου που το έκανε πολύ πιο ανθεκτικό από αυτή του σύγχρονου. Το ρωμαϊκό τσιμέντο έχει καταφέρει να επιβιώσει για περισσότερα από 2.000 χρόνια, δέκα φορές περισσότερο από τη σύγχρονη μορφή του. Τα υλικά για τη δημιουργία είναι μυστικά με αποτέλεσμα οι μύθοι να μιλούν για ένα ιδιαίτερα σημαντικό συστατικό, το.... αίμα.

9. Το μηχάνημα των σεισμών του Τέσλα

Μέσω των δονήσεων ένα μικροσκοπικό μηχάνημα αν τοποθετηθεί σε κάποιο κτίριο μπορεί να προκαλέσει την κατάρρευσή του. Μάλιστα, αναφέρεται ότι οι δονήσεις μπορεί να είναι τόσο έντονες που να προκαλέσουν την καταστροφή όχι μόνο του κτιρίου που έχει τοποθετηθεί, αλλά και των γειτονικών. Φαίνεται πως το μηχάνημα καταστράφηκε από τον ίδιο του τον εφευρέτη, που φοβήθηκε τη λανθασμένη χρήση του και την καταστροφή που θα προκαλούσε.

8. Τα βιολί των Στραντιβάριους

Το βιολί, οι βιόλες και βιολοντσέλα που κατασκευάστηκαν από μέλη της οικογένειας Ιταλών τεχνιτών Στραντιβάρι από το 1650 έως το 1750. Η ποιότητα των συγκεκριμένων οργάνων είναι αξεπέραστη για αυτό και έχει χαρακτηριστεί αδύνατο να ξαναδημιουργηθούν αντίστοιχής ποιότητας όργανα. Το μυστικό της κατασκευής τους που περνούσε από γενιά σε γενιά χάθηκε με τον θάνατο του τελευταίου απόγονου της οικογένειας. Σήμερα ένα βιολί Στραντιβάριους κοστίζει περισσότερα από 15 εκατομμύρια δολάρια.

7. Silphium laciniatum

 

Το Silphium laciniatum είναι το φυτό που χρησιμοποιούνταν από τις γυναίκες κατά τη ρωμαϊκή εποχή ως αντισυλληπτικό, μάλιστα ήταν τόσο σημαντικό για την τότε κοινωνία που απεικονίζονταν στα νομίσματα. Το φυτό μεγάλωνε σε μια μικρή περιοχή της Μεσογείου, ωστόσο εικάζεται ότι εξαφανίστηκε σταδιακά από την συχνή συγκομιδή του.

6. Δημιουργός σύννεφων

 

Το μηχάνημα του Wilheim Reich που δημιουργήθηκε για να φτιάχνει σύννεφα εξαφανίστηκε μυστηριωδώς το 1950 μετά από μια επιτυχημένη δοκιμή. Η κατασκευή μπήκε στο στόχαστρο της βιομηχανίας φαρμάκων, αλλά και της βιομηχανίας φαγητού με αποτέλεσμα η εφεύρεση να καταστραφεί και να απαγορευθεί.

5. Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων

 

Είναι ο αρχαιότερος γνωστός πολύπλοκος μηχανισμός, ονομάζεται και πρώτος γνωστός αναλογικός υπολογιστής. Η ποιότητα κατασκευής του υποδηλώνει ότι είχε ανακαλυφθεί κατά τη διάρκεια της Ελληνιστικής Περιόδου. Ανακαλύφθηκε σε ναυάγιο ανοικτά του Ελληνικού νησιού Αντικύθηρα[4] μεταξύ των Κυθήρων και της Κρήτης. Με βάση τη μορφή των ελληνικών επιγραφών που φέρει χρονολογείται μεταξύ του 150 π.Χ. και του 100 π.Χ., αρκετά πριν από την ημερομηνία του ναυαγίου, το οποίο ενδέχεται να συνέβη ανάμεσα στο 87 π.Χ. και 63 π.Χ. Θα μπορούσε να ήταν κατασκευασμένο μέχρι μισόν αιώνα πριν το ναυάγιο, το ναυάγιο ανακαλύφθηκε το 1900.

Ο μηχανισμός έδειχνε τη θέση του ήλιου και της σελήνης καθώς και τις φάσεις της σελήνης. Μπορούσε να εμφανίσει τις εκλείψεις ηλίου και σελήνης βασιζόμενος στον βαβυλωνιακό κύκλο του Σάρου. Τα καντράν του απεικόνιζαν επίσης τουλάχιστον δύο ημερολόγια, ένα ελληνικό βασισμένο στον Μετωνικό κύκλο και ένα αιγυπτιακό, που ήταν και το κοινό "επιστημονικό" ημερολόγιο της ελληνιστικής εποχής.

4. Το Δαμασκηνό ατσάλι

 

Το συγκεκριμένο είδος μοναδικά ανθεκτικού ατσαλιού εντοπίστηκε για πρώτη φορά στην Ινδία, ωστόσο πήρε το όνομά του χάρη στην εξαιρετική επεξεργασία από τους κατοίκους της περιοχής και τη δημιουργία ανθεκτικών σπαθιών και μαχαιριών από το 1100 μέχρι το 1700. Το μυστικό για την δημιουργία του ατσαλιού έχει χαθεί με αποτέλεσμα κανείς να μην μπορεί να βρει την πραγματική. σύνθεσή του.

3. Η ακτίνα Θανάτου

 

Η ακτίνα θανάτου είναι στην πραγματικότητα ένα μηχάνημα που δημιουργεί ενέργεια, η οποία μπορεί να καταστρέψει τα αεροπλάνα των εχθρών από απόσταση ακόμη και 250 χιλιομέτρων μακριά. Είναι ακόμη μια εφεύρεση του Tesla το 1930 που χάθηκε μετά το τέλος του πολέμου. Μάλιστα, αναφέρεται ότι η εφεύρεση κλάπηκε από το Πεντάγωνο.

2. Εύκαμπτο γυαλί

 

Το εύκαμπτο γυαλί ανακαλύφθηκε κατά την επικράτηση του Καίσαρα. Πρόκειται για ένα είδος γυαλιού που όταν πέσει δεν σπάει αλλά οι ζημιές είναι σχεδόν ανύπαρκτες. Ο δημιουργός του εκτελέστηκε από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα που φοβήθηκε ότι η νέα εφεύρεση θα μπορούσε να ρίξει την αξία του χρυσού και του αργύρου.

1. Υγρό πυρ

 

Ήταν ένα εμπρηστικό όπλο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, που εφευρέθηκε τον ύστερο 7ο αιώνα μ.Χ.. Εκτοξευόμενο από καταπέλτες, αλλά κυρίως από πεπιεσμένους σίφωνες, το υγρό πυρ είχε την ιδιότητα να μην σβήνει στο νερό. Η σύστασή του παραμένει μυστική, παρά τις εικασίες πολλών ιστορικών και αναλυτών, καθώς μέχρι τότε δεν υπήρχε κανένα εύφλεκτο υλικό που να αντέχει στο νερό.

Το υγρό πυρ εφευρέθηκε περί το 672 μ.Χ., από έναν μηχανικό από την Ηλιόπολη της Συρίας ονόματι Καλλίνικο, ωστόσο ιστορικός Τζέημς Πάρτινγκτον υποστηρίζει ότι είναι έργο μιας ομάδας "χημικών στη Κωνσταντινούπολη οι οποίοι είχαν κληρονομήσει τις ανακαλύψεις της Αλεξανδρινής χημικής σχολής".

(Πηγή: Alltime10s)